• شستشو و سورتینگ: 

برای شستشوی بهینه گوجه فرنگی از انواع روش های شستشوی غوطه وری و پاششی بهره می برند. معمولا  گوجه ها در مخزن دریافت خیس می شوند تا جدا شدن گل و خاک چسبیده راحت تر صورت گیرد. در یک روش کارآمد، گوجه ها از داخل یک مخزن نیمه استوانه ای یا مکعبی شکل طویل که در وسط آن به صورت طولی یک توری تعبیه گردیده است عبور می کنند. یک سیستم هوادهی نیز در سرتاسر مخزن هوای فشرده به طرف بالا تزریق می کند. که باعث می گردد محصول به حالت غوطه ور به هم سایید ه شده و بهتر تمیز گردد. در حالی که گل و خاک و ناخالصی ها از توری عبور کرده و در کف مخزن تخلیه می شود. بعد از این مرحله گوجه ها توسط نقاله ی غلطکی از زیر دوش های آب عبور می کنند تا عملیات شستشو کامل گردد. 

بعد از مرحله ی شستشو گوجه ها وارد میز سورتینگ می شوند. این میز از غلطک های لعاب دار یا آلومینیومی ساخته شده است که ضمن انتقال محصول به طرف جلو باعث چرخش آن می شوند. عرض میز معموال 90 سانتی متر و طول آن 3 تا 6 متر می باشد. سرعت نقاله با توجه به ظرفیت دریافت و تعداد متصدیان این قسمت تنظیم می گردد. ظرفیت خط سورتینگ معموال 5 برابر دیگ های تغلیظ کننده است. در مرحله ی سورتینگ، محصولات ناجور، شامل گوجه های کپک زده و فاسد، نارس و آفت زده، ناخالصی هایی مانند برگ و گیاه، و نیز دمچه ی گوجه ها جدا شده و محصول یک دست می شود. همچنان که قبال ذکر شد، عملیات سورتینگ تاثیر به سزایی در ارتقای کیفیت رب تولیدی و کاهش آلودگی آن به کپک ها دارد و در صورت عدم دقت کافی در آن احتمال آلودگی شدید محصول و بالا بودن اندیس ها وارد و نیز احتمال آلودگی به متابولیت های سمی نظیر پاتولین وجود خواهد داشت. 

• خرد کردن: 

بعد از سورتینگ، گوجه معموال به وسیله ی یک مونوپمپ به دستگاه خرد کن منتقل می شوند. خردکن گوجه فرنگی که معمولاchopper یاCrasher نامیده می شود مدل های مختلفی دارد. ولی معمولا شامل تیغه های ثابت و متحرکی هستند که روی توپی های استیل قرار گرفته اند و محصول در بین آن ها قرار گرفته و خرد می شود.با این حال با توجه به این که چنانچه محصول رسیده و مرغوب باشد در خود مونوپمپ ضمن انتقال، گوجه ها خرد و له می شوند، لذا نیازی به استفاده از دستگاه خرد کن نخواهد بود. بنابراین استفاده از خردکن فقط موقعی الزامی است که بافت محصول سفت باشد.  

پخت اولیه: 

گوجه های خرد شده یا پالپ آن وارد دستگاه پری هیتر (حرارت مقدماتی) شده و در آنجا در دمای 70 تا 90 درجه سانتی گراد آنزیم بری می شوند. البته هر قدر گوجه ها رسیده تر باشند از دمای بالاتری در این مرحله استفاده به عمل می آید و برعکس. دستگاه پری هیتر در واقع نوعی مبدل حرارتی لوله -پوسته است که از یک پوسته ی قطور 12 -14 با تعداد 10 الی 20 عدد لوله ی 5/1 تا 5 سانتی متری در داخل آن تشکیل شده است. در داخل لوله ها رب و در فضای بین آن ها آب داغ یا بخار در جریان است. ممکن است که دستگاه فوق از دو بخش تشکیل شده باشد و در هر یک از بخش های آن حدود 10 – 5 عدد لوله به کار گذاشته شود. در هر حال رب وارد پری هیتر شده و آن قدر در داخل آن توسط پمپ سیرکوله می شود که به دمای مورد نظر برسد. سپس به صافی ارسال می گردد. چنانچه به هر دلیلی در مرحله ی سورتینگ یا دیگر مراحل قبل از پری هیتینگ وقفه ای ایجاد گردد، مسیر خروج آب گوجه از دستگاه بسته می شود و عمل سیرکولاسیون به صورت مداوم در داخل پری هیتر ادامه می یابد تا از سوختن محصول جلوگیری شود. 

• صاف کردن 

گوجه های خردشده پس از عبور از پری هیتر وارد صافی ها می شوند این صافی ها دو یا سه مرحله ای می باشند بطوریکه تفاوت مراحل مختلف در قطر توری های آنها می باشد توری مرحله اول با سوراخ­های با قطر یک و مرحله دوم حدود 7.0 میلی متر می باشد. مراحل مختلف اولا برای بالا بردن کیفیت وکمیت آب گیری می باشد و ثانیاً بسته به شرایط مواد اولیه می توان به دلخواه ازبعضی مراحل استفاده کردد و یا آن را از دورخارج نمود 

• تلغیظ 

در طی این مرحله مقداری از آب محصول جهت تامین ماندگاری بالا و نیز کاهش هزینه های حمل و نقل و نگهداری حذف می شود. برای این کار در صنعت از روش تبخیر حرارتی استفاده می شود. اما اخیرا تحقیقاتی در مورد تغلیظ آب گوجه به وسیله ی اولترا فیلتراسیون به عمل آمده و نتایج مثبتی گزارش گردیده است. با این حال در حال حاضر تبخیر حرارتی تحت خال مرسوم ترین روش تهیه ی رب می باشد که به دو روش مداوم و غیر مداوم انجام می گیرد. تغلیظ در خلا باعث حفظ کیفیت اولیه محصول به خصوص از نقطه نظر رنگ و ارزش غذایی به ویژه ویتامین های حساس به حرارت شده و از لحاظ مصرف انرژی و اقتصادی نیز مقرون به صرفه می باشد. 

• پاستوریزاسیون 

هدف از پاستوریزاسیون رب، سالم سازی و افزایش ماندگاری آن می باشد. رب خروجی از بول به مخزن پاستوریزاتور وارد شده و از آنجا به صورت مداوم به دستگاه پاستوریزاتور لوله ای تغذیه می شود. پاستوریزاتور دارای 25 -30 عدد لوله به قطر 1 سانتی متر می باشد که در داخل آن ها محصول در حال سیرکولاسیون بوده و در اطراف آنها آب داغ به عنوان محیط گرماساز در جریان است. گرم کردن آب به وسیله ی تزریق بخار صورت می گیرد. برای پاستوریزاسیون رب، دمای آن باید به حدود 85 -90 درجه سانتی گراد برسد. 

• پرکنی و درب­بندی 

عملیات پرکردن رب در داخل ظروف شیشه ای یا قوطی های فلزی به صورت پر کردن داغ در دمای 80 درجه سانتی گراد صورت می گیرد. اگر دما بالاتر از این حد باشد بعد از سرد شدن کاهش حجم محسوسی در محصول مشاهده خواهد شد. برای پر کردن رب از پر کن های پیستونی استفاده می شود. قبل از پر کردن لازم است که ظروف مربوطه به وسیله ی بخار، گرم و استریل شوند. بعد از پر کردن به علت این که محصول به صورت داغ پر شده است، معمولا نیازی به اگزاست نخواهد بود، گرچه بهتر است از اگزاست بخاری استفاده شود.  در نهایت بلافاصله قوطی ها به وسیله ی دستگاه درب بندی و ظروف شیشه ای معمولا به صورت دستی درب بندی می شوند. در مورد بسته های شیشه ای بعد از درب بندی حلقه ی پلاستیکی در روی درپوش گذاشته شده و با عبور شیشه ها از تونل بخار مخصوص، شیرینگ می شوند. 

• پاستوریزاسیون محصول بسته­بندی شده 

ظروف شیشه ای یا قوطی ها در نهایت وارد تونل پاستوریزاسیون می شوند و در آنجا ابتدا به وسیله ی آب گرم 85 -90 درجه سانتی گراد پاستوریزه می گردند. سپس توسط آب ولرم حاصل از مرحله ی سرد کردن، تا حدی خنک شده و در نهایت با عبور از زیر دوش آب سرد تا دمای 35 درجه سانتی گراد سرد گشته و از تونل خارج می شوند. 

• کدگذاری، اتیکت و بسته­بندی 

در نهایت بسته های حاوی محصول، با عبور از مقابل جت پرینتر کدگذاری گردیده و سپس توسط ماشین، اتیکت زنی می شوند و بعد از بسته بندی در کارتن و شیرینگ کردن به انبار قرنطینه منتقل شده و پس از معلوم شدن نتایج آزمایشات مربوطه ( تقریبا حدود 15 روز) در صورت قابل قبول بودن آن ها به انبار دائم منتقل گردیده و آماده ی عرضه به بازار می باشند.